National Picnic
[ Sizdeh Bedar ]
I remember celebrating Sizdeh Bedar at several different gardens in Shiraz. This was the Persian festival of nature, a national picnic. It was celebrated on the thirteenth day of the year and the last part of the New Year’s celebrations. (The first part being the fire festival of Chaharshanbeh Soori welcoming Norouz.)
The translation of sizdeh bedar into English is “thirteen, getting rid of”. As in many cultures, 13 is considered to be sinister or bad luck. On this day we got away from it all, from work and home, and go outdoors — leaving evils behind.
I was most fond of Eram Garden. My diorama shows that picnic area circled by a stream and surrounded by the trees of the garden. The museum-like manor is shown in the background painting.
I was 10 at that time (about sixty years ago). The home and it’s garden were not public. It belonged to Ghashgai brothers and only a few families were permitted to go there. The landscaping and the architecture were elaborate. I remember the sounds of stream were like the most beautiful music.
My grandma believed that the tradition of Sizdeh Bedar traces back to the era of king Jamshid who elevated this Zoroastrian festival of nature for his people. Sizdah Bedar often coincides with the first day of April.
Read More
سیزده بدر
[ نَشِنال پیک نیک ]
بیاد دارم سیزده بدر را در باغهای مختلف شیراز جشن می گرفتیم. سیزده بدر یک جشن ایرانی برای بزرگداشت طبیعت بود و یک پیک نیک ملّی به شمار می رفت. سیزده بدر در سیزدهمین روز سال و بعنوان آخرین بخش مراسم نوروزی جشن گرفته می شد. (اوّلین بخش از این مراسم با چهار شنبه سوری آغاز می شد که در آن ایرانیان به پیشواز نوروز می ر فتند).
سیزده بدر به انگلیسی به معنای روز خلاصی از ”سیزده“ است. در ایران نیز همانطور که در فرهنگ های گوناگون رایج است عدد ۱۳ عددی نحس بشمار می آید. در روز سیزده برای دور ماندن از نحوست آن با دوری از خانه و کار ، بدامان طبیعت پناه می بردیم.
از همه بیشتر من به باغ ِارم علاقه داشتم.
همانطور که دَایِرامانشان می دهد، پیک نیک در محل دایره مانندی که آب در اطراف آن دور میزد برگزار میشد و این منطقه در میان حلقه ای از درخت های انبوه قرار گرفته بود. ساختمان باشکوه آن که شبیه یک موزه است در دورنمای نقّاشی شده نشان داده شده است.
در آن روزها ده ساله بودم (حدود هفتاد سال پیش). باغ ارم و ساختمان آن برای دیدار عموم مردم باز نبود. این ساختمان به برادران قشقایی تعلّق داشت و فقط تعداد محدودی از خانواده ها اجازه ورود به آن را داشتند. ساختمان و منظره طبیعی اطراف آن بسیار باشکوه بود. صدای جویهای آب آن برای من یکی از زیباترین موسیقی ها بود.
مادر بزرگم معتقد بود که رسم سیزده بدر به دوران پادشاهی جمشید باز می گردد. جمشید این جشن طبیعت زرتشتیان را بعنوان جشن ملّی ایرانیان برگزید. سیزده بدر معمولاً با اولین روزماه آوریل (April) همزمان می شود.
مطالعه بیشتر
Leave a Reply