National Picnic

[ Sizdeh Bedar ]

I remember celebrating Sizdeh Bedar at several different gardens in Shiraz. This  was the Persian festival of nature, a national picnic. It was celebrated on the thirteenth day of the year and the last part of the New Year’s celebrations. (The first part being the fire festival of Chaharshanbeh Soori welcoming Norouz.)

The translation of sizdeh bedar into English is “thirteen, getting rid of”. As in many cultures, 13 is considered to be sinister or bad luck. On this day we got away from it all, from work and home, and go outdoors — leaving evils behind.

I was most fond of Eram Garden. My diorama shows that picnic area circled by a stream and surrounded by the trees of the garden. The museum-like manor is shown in the background painting.

I was 10 at that time (about sixty years ago). The home and it’s garden were not public. It belonged to Ghashgai brothers and only a few families were permitted to go there. The landscaping and the architecture were elaborate. I remember the sounds of stream were like the most beautiful music.

My grandma believed that the tradition of Sizdeh Bedar traces back to the era of king Jamshid who elevated this Zoroastrian festival of nature for his people. Sizdah Bedar often coincides with the first day of April.

سیزده بدر

[ نَشِنال پیک نیک ]

بیاد دارم سیزده بدر را در باغهای مختلف شیراز جشن می گرفتیم. سیزده بدر یک جشن ایرانی برای بزرگداشت طبیعت  بود و یک پیک نیک ملّی به شمار می رفت. سیزده بدر در سیزدهمین روز سال و بعنوان آخرین بخش مراسم نوروزی جشن گرفته می شد. (اوّلین بخش از این مراسم با چهار شنبه سوری آغاز می شد که در آن ایرانیان به پیشواز نوروز می ر فتند).

سیزده بدر به انگلیسی به معنای روز خلاصی از ”سیزده“ است. در ایران نیز همانطور که در فرهنگ های گوناگون رایج است عدد ۱۳ عددی نحس بشمار می آید. در روز سیزده برای دور ماندن از نحوست آن با دوری از خانه و کار ، بدامان طبیعت پناه می بردیم.

از همه بیشتر من به باغ ِارم علاقه داشتم.
همانطور که دَایِرامانشان می دهد، پیک نیک در محل دایره مانندی که آب در اطراف آن دور میزد برگزار میشد و این منطقه در میان حلقه ای از درخت های انبوه قرار گرفته بود. ساختمان باشکوه آن که شبیه یک موزه است در دورنمای نقّاشی شده نشان داده شده است.

در آن روزها ده ساله بودم (حدود هفتاد سال پیش). باغ ارم و ساختمان آن برای دیدار عموم مردم باز نبود. این ساختمان به برادران قشقایی تعلّق داشت و فقط تعداد محدودی از خانواده ها اجازه ورود به آن را داشتند. ساختمان و منظره طبیعی اطراف آن بسیار باشکوه بود. صدای جویهای آب آن برای من یکی از زیباترین موسیقی ها بود.

مادر بزرگم معتقد بود که رسم سیزده بدر به دوران پادشاهی جمشید باز می گردد. جمشید این جشن طبیعت زرتشتیان را بعنوان جشن ملّی ایرانیان برگزید. سیزده بدر معمولاً با اولین روزماه آوریل (April) همزمان می شود.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

This is the tableau of Sizdah Be-dar that is still precious in my mind: A beautiful place with a nice setting of prepared food in a circular meeting area of the garden — we call bongah. Around the bongah there was a stream of water, with small marine animals.‬

این تصویری است از سیزده بدر که هنوز برای من با ارزش است محل زیبایی که با غذاهای آماده شده در محل دایره ای مانند که بنگاه نامیده میشد. اطراف بنگاه جوی اب با ماهیهای رنگی در جریان بود.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

‪The “sofreh”, spread table cloth, is beautifully prepared for having rice decorated with Saffron and egg-plant stow. Cheese/herbs, bread, and pickles (garlic pickle, egg-plant pickle, cucumber pickle, and lemon pickle) are not the major food, but necessary to give more taste to rice and stow or to the kabob.‬

سفره به طرز زیبایی برای صرف چلو تزیین شده با زعفران و خورش بادمجان آماده شده است. نان و پنیر و سبزی و چهار رقم ترشی (سیر ترشی ، ترشی بادمجان ، ترشی خیار و ترشی لیمو) در واقع از غذاهای اصلی نیستند ولی مزه مطبوع تر و دلپذیری تر به غذاهای اصلی میدهند.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

Drinking water was store in a leather container. It keeps the water cold and fresh.‬

آب خوردن در ظرف ساخته شده از چرم (دولچه) ذخیره می شد . این ظرف آب را تازه و سرد نگه میداشت.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

‪Iranian national food is different kinds of kabob which usually is with rice.

‪The most common kabob is kobideh: red grated meat, grated onion, Saffron, and salt salt. The special skewer is the tool that holds the mixture around. Making kabob requires practice — not only when putting grated meat around the skewer — but also to barbecue the kabob over the coal. Most people are not interested in making kabob, but terribly willing to eat it. Kabob kobideh usually comes with barbecued tomato.‬

‪I remember that tens of kabob skewers were made by the gardener who was a specialist. All children especially boys were volunteers to do the barbecuing.‬

غذای ملی ایرانیان انواع کباب همراه با برنج است که اصطلاحاً به آن «چلو کباب» گفته میشود.

معمولی ترین نوع کباب ، کباب کوبیده (مخلوطی از گوشت چرخ کرده ، پیاز رنده شده و زعفران) میباشد . سیخ کباب وسیله ایست که مخلوط کباب کوبیده را در بر میگیرد. تهیّه کباب کوبیده مهارت خاصی را نیاز دارد، .تهیّه این نوع کباب فقط به سیخ کشیدن گوشت کوبیده نیست ، بلکه کباب کردن آن روی زغال نیز دقّت و مهارت احتیاج دارد. اکثر مردم مایل به تهیّه کباب نیستند ولی بینهایت مایل به خوردن آن هستند .کباب کوبیده معمولا با گورجه فرنگی کباب شده صرف می شود.

به خاطر دارم که ده هاسیخ کباب تهیّه شده بوسیله باغبان  که در این فن مهارت داشت حاضر و آماده برای کباب شدن روی ذغال گداخته گذاشته شده بود. تمام بچّه ها بخصوص پسرها داوطلب کباب کردن بودند.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

The charcoal pot was used for tea and sometimes by older males to smoke opium. I recall a small amount of opium placed on head of a pipe — a globe with a small hole in it. The globe was heated by a coal to warm the opium. The steam was inhaled from the mouthpiece of the tube.

Opium has a long history in Iran. It came from China through Turkey and it has always been used by rich, poor, educated, and non-educated Iranians.

تریاک از طریق چین و ترکی به ایران وارد شد وهمیشه توسط افراد ثروتمند ،فقیر، تحصیلکرده و یا تحصیل نکرده استفاده می شد.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

Charcoal pot was a major appliance in the kitchen for keeping teapot warm, or in rooms as a source of heat.

‏In the day of Sisde Bedar, with no doubt, Charcoal pot had a major role for serving hot tea nonstop.

منقل یکی از لوازم اصلی آشپزخانه برای گرم نگهداشتن چای، یا به عنوان وسیله ایجاد گرما در اطاقها بود.  

بدون شک منقل در روز سیزده بدر برای صرف ممتد چای نقش مهمی داشت.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

‏Things are organized not only for having tea, but also card playing.

همه چیز فقط برای صرف چای آماده نشده بود بلکه کارت بازی نیزقسمتی ازماجرا است.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

There was no furniture for sitting. Jajims, a kind of Persian rug, were used for covering the earth and cushions were the best support for sitting on the floor specially for drinking tea.

برای نشستن هیچ نوع صندلی وجود نداشت. زمین با جاجیم پوشیده میشدو پشتیها بهترین وسیله برای نشستن روی زمین بخصوص برای نوشیدن چای بود.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

n Nowrooz diorama, it was mentioned that growing wheat sprout was a major part of preparation of that ceremony.

‏ ‏Usually wheat sprouts get old and yellow within 12 days, but Iranians take care of the wheat sprouts until the Picnic. They bring the old sprouts to throw it into running waters. The philosophy behind this is to throw out all bad memories, anger or vengeful feelings — freeing oneself of negativity.

دردیّرامای نوروز ، این موضوع متذکّر شد که سبز کردن گندم از قسمتهای اصلی تدارک مراسم عید نوروزبود.

‏ معمولاً گندم سبز شده در طی ده تا دوازده روز پیر و زرد رنگ می شود ، ولی ایرانیان تاروز سیزده بدر از گندم سبز شده نگهداری میکنند و آنرا به منظور رها کردن آن در آب جاری به پیک نیک می آورند. فلسفه رها کردن سبزه در آب رهایی از خاطرات بد، عصبانیتها،انتقام جوئی و دلخوریها میباشد.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

One of the customs in the day of Sisdeh Bedar is to tie a knot two peaces of grass. Girls usually do this practice to find good husbands in future. Old girls tie the knot hoping to be married next year.

گره زدن علف رسم دیگری است از سیزده بدر. دختران اینکاررا به امید پیدا کردن شوهردلخواه خود در آینده انجام می دهند و دختران مسن به امید ازدواج درسال آینده علف را گره میزنند.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

This is the tallest Cypress-tree in Eram garden.

این بلندترین درخت سرو در باغ ارم هست.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

Iranians love the peacock and they are taken care of for visitors to enjoy. Peacock is a symbol of arrogance in Persian literature and is used in many proverbs and poetry. One of the common proverbs is “Every one who is interested in having peacock must endure and tolerate going to India.”

طاوس پرنده مورد علاقه ایرانیان است و در باغ ارم از آنها برای پذیرایی از مهمانان نگهداری میشود. طاوس سمبل تکبر در ادبیات ایران است واز آن در بسیاری از ضرب المثلهاو اشعار استفاده می شود، یک ضرب المثل معمول اینست «هرکه طاوس خواهد جور هندوستان کشد .»

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

This is a combination of red and yellow climbing roses in Eram garden.

ترکیبی از درختان سرو و رزهای رونده به رنگ زرد و قرمز مشاهده میشود.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

The red climbing roses were another extraordinary roses which made the trees of date-palm more attractive

رزهای رونده قرمز نوع دیگری از رزهای فوق العاده بودند که به درختان نخل جذابیت بیشتری میداد.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

Eram Garden is famous not only for the beautiful building, but also for having the most beautiful roses. The yellow roses covered the wall of the garden. For making this diorama I tried so much to make these roses to show the beautify of them.

شهرت باغ ارم فقط به علت ساختمان زیبایش نیست بلکه رزهای بی نظیرش باعث شهرت آنست. رزهای رونده زرد دیوارهای باغ را پوشانده است. برای ساختن این دایّراما کمال سعی خودم را برای نشان دادن زیبایی این رزها کرده ام.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

The Cypress-tree in Eram garden are very beautiful. One of them is the most famous Cypress tree because of the length and strength.

درختان سرو در باغ ارم بسیار زیبا هستند. یکی از آنها به علت بلندی واستقامت فوق العاده یکی از معروفترین هااست.

Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th
Diorama depicting Sizdah Be-dar, Iranian outdoor festival on the 13th

This is a combination of the Cypress trees, red and yellow climbing roses.

ترکیبی از درختان سرو و رزهای رونده به رنگ زرد قرمز مشاهده میشود.

Niccu Tafarrodi Avatar

Other dioramas in the category of Iranian Festivals

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.