Drinking Water
[ Abe-h Khordan ]
Good drinking water is a scarce commodity in Iran. I was 10 years old in 1949 when Shiraz first had a municipal water system. Before then, spring water was brought in giant leather sacs, carried on the back of mules to the middle class families. The rich had their own private wells, from which the servants filled covered pools.
And the comfortable could also afford to drink carbonated soft drinks such as Coca Cola, which became a big business not long after it arrived in Iran.
The lower class got their drinking water from a public water house. They used different containers: ceramic, leather bags, or copper.
However the water in Shiraz was not pure. Many of the children suffered from a skin disease contracted from contaminated water. There was no cure at that time and when it was finally eradicated we were left with ugly scars.
Read More
آب خوردن
[ دیرینکینک واتر ]
در آن زمان آب آشاميدني در ايران بخصوص از نوع تصفيه شده کمياب بود. در سال ۱۳۲۸ شمسی كه من ده ساله بودم ، آب لوله كشي در شيراز راه اندازي شد. قبل از آن آب را درون بشكه (یا کیسه های چرمی) برروي چهارپايان بدرب منازل ميبردند. البته اشخاص مرفّه در منزل چاه آب داشتند كه ازآن برای آشامیدن و پرکردن حوضها استفاده مي كردند.
همچنین خانونواده های مرفّه نوشابه هاي وارداتي مثل كوكاكولا رامصرف میکردند که بعدها بصورت تجارت بزرگی در آمد.
البتّه خانواده هاي کم درآمد آب آشاميدني را از جاهايي كه شير آب وجود داشت درون كوزه و یا دولچه (کیسه چرمی) به منزل برده و نگهداري ميكردند.
بهر حال در آن زمان ،آب آشامیدنی چندان خالص نبود و باعث بروز بسياري بيماري هاي پوستي بخصوص سالك كه درماني نداشت و پس از مدتها كه بهبود مي یافت جاي ناخوشایندی بر روي پوست باقي مي گذاشت.
مطالعه بیشتر
Leave a Reply